За палямі і лугамі цямнеў вялікі лес, а ў лесе хаваліся глыбокія сінія азёры. А там у гушчары лопуху сядзела на яйках даволі доўга качка, пакуль нарэшце яечныя шалупайкі не затрашчалі і не з’явіліся качаняты. А потым прайшло яшчэ колькі часу, i трэснула самае вялікае яйка:
－Піп, піп! - запішчала птушаня і вывалілася са шкарлупіны. Але ж якое
За палямі і лугамі цямнеў вялікі лес, а ў лесе хаваліся глыбокія сінія азёры. А там у гушчары лопуху сядзела на яйках даволі доўга качка, пакуль нарэшце яечныя шалупайкі не затрашчалі і не з’явіліся качаняты. А потым прайшло яшчэ колькі часу, i трэснула самае вялікае яйка: －Піп, піп! - запішчала птушаня і вывалілася са шкарлупіны. Але ж якое яно было вялікае і брыдкае...
“Брыдкае качаня” Ганса Хрысціяна Андэрсэна сёння распавядзе ў Маляваныча пра свой лёс, а Андрусь Такінданг сваімі малюнкамі дапаможа яму зрабіць тое найбольш выразна.
Спяшайцеся рабіць цуд на Каляды ды падтрымлівайце дзеячаў культуры, ахвяруючы любую суму ў Беларускі фонд культурнай салідарнасці: https://byculture.org/donate